اسنوری استورلوسون
اسنوری استورلوسون (Snorri Sturluson) ادیب، مورخ و سیاست‌مدار ایسلندی، متولد ۱۱۷۸ و متوفی به تاریخ ۲۳ سپتامبر ۱۲۴۱، سه بار متوالی به عنوان سخنگوی پارلمان ایسلند برگزیده شد.
| اسنوری استورلوسون | |
|---|---|
نگاره ای از اسنوری استورلوسون ، اثری از کریستین کروگ (دهه 1890 میلادی) | |
| زادهٔ | ۱۱۷۹ Hvammur، Dalasýsla، ایسلند |
| درگذشت | ۲۳ سپتامبر ۱۲۴۱ (۶۱ ساله) Reykholt، ایسلند |
| پیشه | Lawspeaker, author, poet, historical, politician |
| والدین | Sturla Þórðarson Guðný Böðvarsdóttir |
مهمترین اثر اسنوری بدون شک ادای منثور، یا ادای جدید است که از سه بخش اصلی به نام‌های: گیلفاگینینگ، اسکالدزکاپارمال و هتاتال تشکیل شده‌است. اسنوری همچنین اثری به نام هایمسکرینگلا دارد که تاریخ پادشاهی نروژ است. این کتاب با حکایت شاهان اسطوره‌ای در اینگلینگاساگا آغاز می‌شود و تا تاریخ نروژ در ابتدای قرون وسطی ادامه می‌یابد. همچنین با توجه به شباهت سبک نگارش، محققین اسنوری را نویسنده اگیلس‌ساگا می‌دانند.
به عنوان یک اسطوره‌نگار و اسطوره‌شناس، اسنوری را می‌توان پیرو مکتب اوهمریسم دانست. اسنوری در ادای منثور این نظریه را ابراز می‌کند که خدایان اسطوره‌ای ابتدا انسان، و در واقع رهبران نظامی کارآمد و مشهوری بوده‌اند که مدفن آنها تبدیل به اماکن محترمی شده‌اند. قبایل مختلف در هنگامهٔ سختی و جنگ شاهان و فرماندهان درگذشته خود را به یاری می‌خوانده‌اند و کم‌کم صورت واقعی این افراد به فراموشی سپرده شده و در انتها، شاه یا قهرمان درگذشته، به عنوان یک خدا در یادها ماندگار می‌شود. تا آنجا که وقتی قبیله‌ای به جنگ با قبیلهٔ دیگر می‌رفت، خدای خود را در جنگ با خدای قبیلهٔ دیگر می‌دید.
منابع
- «مدخل اسنوری استورلوسون». مشارکت‌کنندگانِ دانش‌نامه‌ٔ هنر و ادبیات گمانه‌زن. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۰۸.