اریدو
اریدو محلی باستانی در جنوب میانرودان است. اریدو را قدیمیترین شهر جنوب میانرودان و همچنین قدیمیترین شهر دنیا میدانند. این شهر بر طبق تحقیقات باستانشناسی در ۵۴۰۰ پیش از میلاد به عنوان اولین سکونتگاه سومریان بنا نهاده شد.
موقعیت | تل ابوشهرین، استان ذیقار، عراق |
---|---|
منطقه | میانرودان |
نوع | سکونتگاه |
محدوده | ۱۰ هکتار (۲۵ جریب فرنگی) |
تاریخ | |
ساختهشده | حدود ۵۴ سده پیش از میلاد |
رهاشده | حدود سده هشتم پیش از میلاد |
فرهنگ و تمدن اریدو
اریدو در دوازده کیلومتری جنوب غربی شهر اور قرار داشت و جنوبیترین شهر در مجموعه شهرهای سومری بود که پیرامون آن معابد و نیایشگاهها توسعه یافته بودند. اریدو در ساحل خلیج فارس و در دهانه رود فرات از نخستین شهرهای جهان بود که سه فرهنگ متفاوت در آنجا ترکیب شده بود:
- کشاورزان عبیدی که در کلبههای آجری گلی میزیستند و از سامانهٔ آبیاری استفاده میکردند.
- چوپانهای سامینژاد که در چادرهای سیاه زندگی میکردند و گوسفند و بز میچراندند.
- مردمان ماهیگیر که در مسکنهای نیساز در تالابها میزیستند و احتمالاً نیای سومریان بودند.
در افسانههای سومری، اریدو منزلگاه ایزدی به نام انکی بهشمار میآید و گفته میشد که انکی اریدو را بنا کرد.
منابع
- ↑ Leick, Gwendolyn (2002), "Mesopotamia: The Invention of the City" (Penguin)