اردوغش

این روستا در دهستان اردوغش قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۴۷۶ نفر (۳۷۴خانوار) بوده‌است.

این آب‌انبار  در غرب روستای اردوغش قرار گرفته‌است و از آثار عام‌المنفعه است که به دست مرحوم حاج علی‌اکبر ایروانی ، فرزند حسین بیک، بنا شده‌است و تاریخ بنای آن، به 1320 هجری شمسی می‌رسد. . این بنا که در گذشته، منبع تأمین آب روستای ارودغش بوده، دارای مخزن و پاشیر می‌باشد  و از ویژگی‌های ارشمند آن وجود کتیبه و سردرب زیبای آن است که بر ارزش تاریخی، معماری و فرهنگی آن می‌افزاید. «آب انبار اردوغش»، در تاریخ 27/08/1385 و به شمارهٔ 16477 در فهرست آثار ملی ایران ثبت گردیده است. موقعیت جغرافیایی و پیشینه:

آب‌انبار اردوغش در سوی غربی این روستا ، در طول جغرافیایی 58 درجه و 13 دقیقه و عرض جغرافیایی 36 درجه و 08 دقیقه و 35 ثانیهٔ عرض جغرافیایی، با ارتفاع حدود 1500 متر از سطح دریا، در حدود 18 کیلومتری شهر نیشابور واقع شده‌است. این روستا متاثر از اقلیم دامنهٔ کوه‌های بینالود و دشت نیشابور، دارای آب و هوای نیمه‌خشک و دارای پوشش گیاهی مرتعی درجه سه به بالا است. 

مشخصات بنای آب‌انبار اردوغش: 

این بنا، از دو بخش مخزن و پاشیر تشکیل شده‌است. ورودی آب‌انبار، با عرض 25/2 متر و با 20 پله به پاشیر می‌رسد. کتیبه‌ای با نوشتهٔ زیر در بالای سردرب ورودی بنای آب‌انبار نصب، و نغول‌های گچبری دالبر شده‌ای در دو طرف ورودی اجرا شده‌است:

...

در ضلع شرقی آب‌انبار، موتور و منبع آبی نصب شده که آب را به بالا پمپاز می‌نماید، بنابراین نیازی به استفاده از پاشیر نیست، و از این روی این قسمت پُر شده‌است. ابعاد مخزن بنا، 5 در 7 متر، و عمق آن، حدود 40/3 متر است. از آب انبار یادشده در حال حاضر نیز بهره‌برداری می‌شود و در سال 1379 ش به دست حسین ایروانی مرمت گردیده. گنجایش آب‌انبار، حدود 130 متر مکعب و مصالح به کار رفته در بنا قلوه‌سنگ با ملات ساروج و آجر و کاه‌گل است.

• فهرست روستاهای ایران