ارتش ایالات مؤتلفه

در بسیاری از مقاطع جنگ و به ویژه در سال‌های آخر، ارتش کنفدراسیون از دیدگاه نیروهای کمکی در مضیغه بودند. خانوادهٔ اغلب سربازان در وضعیت بدتری قرار داشتند و با گرسنگی و تهدید گروه‌های غارتگر سرگردان مواجه بودند. بسیاری از سربازان، به‌طور موقت به خانه رفتند که این غیبت، یک غیبت بدون مرخصی رسمی بود. معمولاً هنگامی که مشکلات خانوادگی مرتفع می‌گردید، این دسته از سربازان بدون سر و صدا دوباره به خدمت بازمی‌گشتند.

با همهٔ این احوال، در سپتامبر ۱۸۶۴، رئیس‌جمهور دیویس به‌طور علنی اعتراف کرد که دو-سوم سربازان غایب بودند (بیشتر آنها بدون مرخصی). مدتی بعد، مشکل به سرعت بالا گرفت و تعداد کمتری از سربازان بازمی‌گشتند. موضوع اصلی آنجا بود که سربازانی که برای دفاع از خانه و خویشان خود می‌جنگیدند، متوجه شدند که برای انجام چنین وظیفه‌ای، باید ترک خدمت کنند. مارک ویتز - مورخ جنگ داخلی - آمار ۱۰۳۴۰۰ نفر سرباز فراری ذکر شده از ارتش کنفدراسیون را رقم بسیار کمی می‌داند. وی معتقد است که بیشتر فرارها به این دلیل بوده که سرباز، احساس می‌کرده وظیفهٔ بالاتر و مهمتری نسبت به خانواده دارد تا نسبت به کنفدراسیون.

• ایالات مؤتلفه آمریکا