ارابهران
ارابه ران یا ممسک العنان (به انگلیسی: Auriga) یک صورت فلکی در نیمکرهی شمالی آسمان است. این صورت فلکی در شب های زمستان به طور برجسته تری در آسمان مشخص است.
صورت فلکی | |
کوتهنوشت | Aur |
---|---|
نام لاتین | Auriga |
بُعد | ۴ ۳۷ ۵۴٫۴۳ - ۷ ۳۰ ۵۶٫۱۹ |
میل | ۵۶٫۱۶° - ۲۷٫۸۹° |
چارَک (ربع آسمان) | NQ۲ |
پهنه | ۶۵۷ مربع درجه (۲۱) |
ستارگان اصلی | ۵، ۸ |
ستارگان بایر/فلَمستِد | ۶۵ |
ستارههای دارای سیاره | ۷ |
ستارههای درخشانتر از ۳.۰۰ | ۴ |
ستارههای نزدیکتر از ۱۰.۰۰ پارسک (۳۲.۶۲ سال نوری) | ۲ |
درخشانترین ستاره | بزبان،سروش یا عیوق (آلفا ارابهران) (۰٫۰۸) |
اجرام مسیه | ۳ |
بارشهای شهابی | بارش شهابی ارابهرانی(Aurigids) بارش شهابی دلتا ارابهران(Delta Aurigids) |
صور فلکی همجوار | |
رویتپذیر از عرضهای جغرافیایی +۹۰° و −۴۰°. بهترین مشاهده در ۲۱:۰۰ (۹ شب) در ماه اسفند. |
در بالای سر صورت فلکی گاو، چند ضلعی بزرگی به نام ارابه ران قرار دارد.
ستاره ها
سروش (عیوق، Capella): درخشانترین ستارهٔ این پیکر آسمانی، سروش است که ششمین ستارهٔ درخشان آسمان میباشد. عیوق در ادبیات فارسی استعاره از بلندای آسمان و کمال است. ستارهای که از نظر رنگ شبیه به خورشید، ولی در حقیقت بسیار بزرگتر از آن است و بر بازوی راست ارابه ران قرار دارد.
منکب ذی العنان (Menkalinan): بعد از سروش، از نظر درخشش، ستارهٔ منکب ذی العنان است که در شانهٔ ارابه ران قرار دارد.
اجرام عمقی آسمان
در مرکز این پیکر، چندین خوشهٔ باز و کم نور (m38,m36) قرار دارند که با چشم غیر مسلح قابل رویت اند.
افسانه
ارابه ران، همیشه افساری در دست و یک بز و دو بزغاله به همراه دارد. در یکی از داستانها، ارابه ران همان هفستوس، پسر لنگ زئوس و هرا است. هفستوس، خدای آتش و حامی هنرمندانی بود که با فلز و آهن کار میکردند. او، به دلیل اینکه پیمودن مسافتهای طولانی با پای لنگ برایش دشوار بود، ارابه را اختراع کرد.
منابع
- ↑ جززییاتی کاملی از این موضوع در خبرگزاری مارکیخبرگزاری مارکی.دریافت شده در 5 اکتبر 2022