ادبیات فرانسوی‌زبان

ادبیات فرانسوی‌زبان یا ادبیات فرانکوفون به تمام نوشته های ادبی اطلاق می‎ شود که به زبان فرانسه نگاشته می شوند اما نویسنده آن ها فرانسوی الاصل نیست. نگارش فرانسوی در بلژیک، کانادا و سوئیس به عنوان سنتی متمایز، پیشتر از سرزمین‌های استعماری فرانسه شناخته شده‌بود. هرچند در این سرزمین ها نیز همیشه این سوال مطرح بوده است که آیا ادبیات کانادا می تواند وجود داشته باشد؟ یا صرفا بخشی از ادبیات فرانسوی زبان است. نوشته‌های نویسندگان آفریقایی قبلاً نه به دلیل شایستگی ادبی بلکه به عنوان ادبیات استعماری طبقه‌بندی شده و در مطالعات قوم‌نگاری مورد بحث قرار می‌گرفت. متون فرانسوی متعلق به مستعمره‌های فرانسه که شایستگی ادبی داشتند تحت ادبیات فرانسه شناخته می‌شد. ماهیت و اهمیت ادبیات فرانکفون در مستعمرات فرانسه به تمرکز مهاجران فرانسوی، مدت زمانی که در آنجا سپری کردند و همچنین توسعهٔ زبان‌های بومی به عنوان زبان ادبی بستگی دارد. در پی جنگ جهانی دوم، تمایز بین ادبیات فرانسه و نوشته به‌زبان فرانسوی در نقد ادبی و گلچین ادبی شکل گرفت. البته باید مد نظر داشت که بسیاری از نویسندگان آفریقایی خود بر این حقیقت صحه می گذارند که از آنجایی که زبانی که برای نگارش برگزیده اند فرانسوی است و زبان آفریقایی نیست، پس مفهومی تحت عنوان ادبیات آفریقایی شکل نخواهد گرفت. برای داشتن یک ادبیات نیاز به وجود یک زبان است.