ادبیات آمریکا

ادبیات آمریکا (انگلیسی: American literature) ادبیاتی است که در ایالات متحده آمریکا و مستعمرات پیشینش نوشته و یا پدید آورده شده است. پیش از تأسیس ایالات متحده مستعمرات بریتانیا در ساحل شرقی ایالات متحده امروزی به شدت تحت تأثیر ادبیات انگلیسی بودند. بدینسان، سنت ادبیات آمریکا به عنوان بخشی از سنت گسترده‌تر ادبیات انگلیسی آغاز گشت.

دوره انقلابی برای نوشته‌های سیاسی بنجامین فرانکلین، الکساندر همیلتون و توماس پین در میان چندین نفر دیگر درخور توجه است. اعلامیه استقلال ایالات متحده توماس جفرسون مقام وی را به عنوان یک نویسنده کلیدی آمریکایی مستحکم کرد. در اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم بود که نخستین رمان‌های این ملت به چاپ رسیدند. یک نمونه قدیمی قدرت همدردی نوشته ویلیام هیل براون است که در سال ۱۷۹۱ به چاپ رسید. رمان براون داستان عاشقانه تراژیک برادر و خواهری را به تصویر می‌کشد که بدون اینکه بدانند چه نسبتی با یکدیگر دارند، عاشق یکدیگر می‌شوند.

با میلی فزاینده به خلق ادبیات و فرهنگ منحصراً آمریکایی، شماری از چهره‌های کلیدی جدید ادبی ظاهر شدند که برجسته‌ترین آن‌ها واشینگتن اروینگ و ادگار آلن پو بودند. رالف والدو امرسون در حالی که محفل تعالی‌گرا را در سال ۱۸۳۶ هدایت می‌کرد، در خلق جنبش تأثیرگذار تعالی‌گرایی پیشگام شد. متأثر از این جنبش، هنری دیوید ثورو والدن را نوشت که سرشت و فردگرایی را ستایش و ترغیب به مقاومت در برابر تحمیل‌های جامعه سازماندهی‌شده و یونیتارینیسم می‌کند. کشاکش سیاسی پیرامون الغای برده‌داری الهام‌بخش نوشته‌های ویلیام لوید گریسون و هریت بیچر استو در رمان معروفش کلبه عمو تام بود. این کارها با ادامه یافتن داستان‌های مرتبط با برده‌داری مثل روایت زندگی فردریک داگلاس، یک برده آمریکایی نوشته فردریک داگلاس در سال ۱۸۴۵ پشتیبانی شدند.