اتصالات شکاف‌دار

اتصالات شکاف‌دار (به انگلیسی: gap junctions) یک ارتباط بین سلولی تخصصی در انواع زیادی از سلول‌های جانوری است. این اتصالات، سیتوپلاسم دو سلول را به یکدیگر ارتباط می‌دهد و قادر است مولکول‌های مختلف کوچک، یون‌ها، الکترولیت‌ها، تعداد زیادی از پیش سازهای ماکرومولکول‌های سلولی با وزن مولکولی پایین و پیامبرهای ثانویه مانند کلسیم، cAMP و IP3 که متابولیسم سلولی را تنظیم می‌کند را عبور دهند. هر اتصال شکاف دار از دو کانکسون و هر کانکسون به تنهایی از شش کانکسین تشکیل شده‌است. در بافت عصبی، برخی نورون‌ها توسط این اتصالات به یکدیگر متصل می‌شوند و یون‌ها را به سرعت عبور می‌دهند و منجر به انتقال خیلی سریع پیام‌های الکتریکی می‌شوند. همچنین در بافت‌های غیر عصبی به فعالیت‌های الکتریکی و متابولیکی بسیاری از سلول‌ها کمک می‌کنند. به‌طور مثال در قلب اتصالات شکاف دار سریعاً پیام‌های یونی را بین سلول‌های عضلانی که به‌طور محکم از طریق دسموزوم‌ها به هم متصل اند، عبور می‌دهند. به علت اینکه بسیاری از پیامبرهای ثانویه می‌توانند بین سلول‌ها از طریق این اتصالات عبور کنند، تحریک هورمونی یک سلول می‌تواند منجذ به تحریک تعداد زیادی از سلول‌های مجاورش شود.