ابیونی‌ها

ابیونیان گروهی از مسیحیان یهودی‌نژاد در سده‌های نخست مسیحیت بودند، که سخت به قوانین شریعت پایبند بوده، زندگی مبتنی بر ساده زیستی و ریاضت را پیشه کرده بودند و از قوانین اخلاقی سختگیرانه پیروی کرده و خوردن گوشت را نادرست می دانستند. یکی از دلایل آنان برای پرهیز از گوشت، این فرمان تورات بود: "قتل نکن" و بر این اساس، آنان کشتن حیوان را نادرست می دانستند. همچنین هرچند به برقرار بودن تورات اعتقاد داشتند، اما از به جا آوردن قربانی هایی که در تورات ذکر شده، خودداری می کردند. آنان تأکید داشتند که مسیحیان، چه یهودی‌نژاد و چه از امت‌ها، زیر شریعت اند و نجات جز از طریق ختنه و اجرای شریعت موسی قابل حصول نیست. گاهی دو نفر از حواریان مسیح، یعنی پطرس و یعقوب پسر حلفا، را رهبران این فرقه برمی‌شمرند.موعظه بالای کوه، احتمالاً یکی از مرکزی‌ترین مسائل مسیحیان یهودی چون ابیونی‌ها است. آنان عیسی را بزرگ‌ترین پیامبر خدا و همان ماشیح و پیامبر موعود در توراتمی‌دانستند، اما هیچ جنبه الوهیتی برای او قائل نبودند و او را انسان می‌شمردند. ایشان همچنین عیسی مسیح را فرزند خونی والدین خود (یوسف و مریم) می دانستند و به این ترتیب تولد عیسی از مریم باکره (باکره بودن مریم) را رد می کردند. بر اساس این اعتقادات، ایشان احتمالاً از کتابی استفاده می کرده اند که امروزه محققان آن را انجیل ابیونی می نامند. البته ایرنائوس در کتاب خود به نام "علیه بدعت ها" گزارش داده که ابیونی ها از انجیل متی استفاده می کرده اند. ابیونی ها پولس را رد می کردند، با وجود اینکه پطرس در رساله های خود در عهدجدید مانند پولس در مورد مصلوب شدن و رستاخیز و رنج های مسیح می نویسد. پطرس حواری همچنین در رسالۀ دوم خود در مورد بُعد الهی عیسی مسیح سخن گفته و همچنین در مورد پولس می نویسد "برادر عزیز ما پولس، نیز با آن حکمتی که خدا به او داده، در بسیاری از نامه های خود دربارۀ همین مطلب سخن گفته است. درک برخی از نوشته های او دشوار است و بعضی که اطلاع کافی از کتاب آسمانی ندارند و وضع روحانی شان نیز ناپایدار است، آن ها را به غلط تفسیر می کنند، همان کاری که با بخش های دیگر کتاب آسمانی نیز می کنند، اما با این کار نابودی خود را فراهم می سازند". در هر حال ابیونی ها رستاخیز مسیح بعد از مصلوب شدن را نپذیرفته بودند، هرچند طبق یک روایت ابیونی، از "نان خوردن عیسی با یعقوب (برادر عیسی) بعد از رستاخیز" صحبت شده، که نشان دهندۀ پذیرفتن زنده شدن عیسی مسیح بعد از مصلوب شدن است.

ممکن است ابیونی ها با یهودیانی که با یحیی در ارتباط بوده اند، ارتباط داشته باشند یا حتی خود قبلاً جزو پیروان یحیی بوده باشند. این وجه اشتراک را می توان در "پرهیز از گوشت خوردن" توسط ابیونی ها، و عادت غذایی یحیی که در انجیل مرقس (ملخ و عسل صحرایی) ذکر شده، مرتبط دانست. اگر این ارتباط درست باشد، می توان اعتقاد ابیونی ها مبنی بر ریاضت کشیدن را با گروه یهودی های اِسِنی مرتبط دانست که از زندگی در شهر دوری می کردند. زیرا این احتمال هست که اِسِنی ها با یحیی در ارتباط بوده باشند. حتی شاید فاصله گرفتن آنان (ابیونی ها) از دیگر مسیحیان به این طریق توجیه داشته باشد.

احتمال دارد که پولس در رسالۀ اول به تیموتائوس در مقابله با اعتقاد ابیونی ها به گیاه خواری و اعتقاد گنوستیک ها به عدم ازدواج بوده که می نویسد:

"این معلم نماها با بی پروایی دروغ خواهند گفت و آنقدر آن ها را تکرار خواهند کرد که دیگر وجدانشان آن ها را معذب نخواهد ساخت. به عنوان مثال خواهند گفت که ازدواج کردن و گوشت خوردن کار اشتباهی است؛ در حالی که می دانیم خدا این ها را عطا فرموده تا ایمان دارانی که پیرو حقیقت هستند، با شکرگزاری از آن ها بهره مند شوند."