ابن حبان
ابوحاتم، محمّد بن حِبّان بُستی (۸۸۳–۹۶۵م) محدث برجستهٔ ایرانی-سجستانی بود. از استادان برجستهاش ابوبکر ابن خزیمه بود و ابوعبدالله حاکم نیشابوری از او روایت کرد. حاکم همچنین ذکر میکند که او مدتی قاضی نسا بوده و به به علوم گوناگونی مثل پزشکی، اخترشناسی و فلسفه نیز پرداختهاست. حاکم شگفتی خود را از این امر بیان کرده و نوشت که معمولاً علمای حدیث به این علوم نمیپرداختهاند. همچنین ابن حبان مدتی قاضی سمرقند بودهاست. چند اثر برجسته از ابن حبان بهجای ماندهاست.
| ابن حِبّان | |
|---|---|
| زادهٔ | ۲۶۱ق/ ۸۸۳م بُست (هلمند کنونی) |
| درگذشت | ۲۲ شوال ۳۵۴ق/ ۲۶ اکتبر ۹۶۵م بُست (هلمند کنونی) |
| تحصیلات | علم حدیث |
| پیشه | محدث |
| آثار | «التفاسیم و الانوع» |
| مذهب | شافعی |
آثار
منابع
- ↑ ابوشهبه، محمد بن محمد (۱۹۶۳). أعلام المحدثین (PDF). قاهره: درالکتاب العربی. ص. ۳۰۶–۸. دریافتشده در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۶.