ابر کومه‌ای
ابرهای کومه‌ای گونه‌ای از ابرهای سفید و بزرگ و متراکم هستند که عمدتاً به صورت عمودی توسعه می‌یابند.
| ابر کومه‌ای | |
|---|---|
ابرهای کومه‌ای | |
| مخفف | Cu |
| نشانه |  |
| ارتفاع | بین ۲۰۰ تا ۲٬۰۰۰ متر (۲٬۰۰۰–۷٬۰۰۰ فوت) |
| ظاهر | پنبه‌ای شکل |
| باران‌زا بودن | معمولاً نه |
واژه‌شناسی
در گویش عامه مردم ایران، ابرهای کومه‌ای را بیشتر ابرهای پنبه‌ای، توده‌ای و کلمی می‌نامند که معمولاً پس از باران دیده می‌شوند و نوید هوای خوب و پایدار هستند.
واژه کومولو در لاتین به معنای کومه یا توده است.
در قرن سیزدهم خورشیدی، این‌ها را ابر کومولوس (به انگلیسی: Cumulus cloud) نام می‌بردند، درحالی‌که تلفظ درست آن در انگلیسی و فرانسوی کیومیولس می‌باشد. سرانجام واژه ابر کومه‌ای برگزیده شد.
ساختار
این ابرها اغلب ساختمان گل کلمی داشته و سطح بالای آن حالت گنبدی دارد و متشکل از قطعات کوچک ابرهای سفید پنبه‌ای است که معمولاً صبحگاهان در امتداد ارتفاعات تشکیل می‌گردند و دارای حالت جوشش (در اثر صعود هوای مرطوب) هستند. قطعات پراکنده این ابرها تقریباً دارای ارتفاع یکسان و معرف به کومه‌ای‌های هوای صاف می‌باشند.
ابرهای کومه‌ای جداازهم و معمولاً چگال، با خطوط مرزی واضح هستند که نمای آن‌ها به شکل خاکریز یا گنبد یا برج‌های در حال افزایش و گسترش است؛ بخش‌های رو به آفتاب این ابرها غالباً سفید درخشان و پایهٔ آن‌ها به‌نسبت تیره و افقی است.
ریخت‌شناسی
به‌طور کلی ابری که ویژگی اصلی آن گسترش قائم به‌صورت تپه و گنبد و برج باشد کومه‌ای‌دیس نامیده می‌شود.
ابری که از ابر کومه‌ای زاده شده باشد کومه‌ای‌زاد و ابری که از تحول درونی ابر کومه‌ای به وجود آید کومه‌ای‌گشت نام دارد.
اَبرهای کومه‌ای با ترتیب چندضلعی یا بیضی‌وار که مرکز آن‌ها بی‌اَبر است کومه‌ای یاخته‌باز نام دارند.
به ابر کومه‌ای بسیار گسترده در کمربندهای باد بسامان بر فراز اقیانوس‌ها اَبر کومه‌ای باد بسامان گفته می‌شود.
نگارخانه
منابع
- ↑ "Cloud Classification and Characteristics" (به انگلیسی). National Oceanic and Atmospheric Administration. Retrieved 28 April 2013.
- ↑ https://dic.irandoc.ac.ir/home/search?utf8=✓&keywords=Cumulus&did=-1&search_type=part
- Ludlum, David McWilliams (2000). National Audubon Society Field Guide to Weather. Alfred A. Knopf. ISBN 0-679-40851-7.