آن سوآن

او بازرگانی اهل پارت بود. به چین رفت، زبان چینی را آموخت و در آن‌جا به فرماندهی سوارکاران امپراتور منصوب شد و در این میان، به بحث با روحانیون بودایی می‌پرداخت. سپس ردای روحانیان بودایی را پوشید و با همکاری اولین روحانی چینی آیین بودیسم، یان فوتی‌آئو، به ترجمه متون اولیه بودایی پرداخت. شیوه کار به این صورت بود که او متن بودایی را به صورت شفاهی از زبان سانسکریت به چینی ترجمه می‌کرد و همکارش آن‌ها را یادداشت می‌کرد. بیشترین کار آن‌ها روی متون مهایانه (راه بزرگ یا مهراه) است.

• ایرانیان در چین
• ایرانیان چینی
• روابط ایران و چین

• تجدد، نهال (پاییز ۱۳۷۹). «نخستین مترجمان آیین بودا در چین». ایران‌نامه (۷۲).
• Nattier, Jan (2008). A Guide to the Earliest Chinese Buddhist Translations: Texts from the Eastern Han and Three Kingdoms Periods, Bibliotheca Philologica et Philosophica, IRIAB Vol. X, 89-94; ISBN 978-4-904234-00-6