انگکور وات
انگکور وات نام مجموعه‌ای از معابد است که در اوایل سدهٔ دوازدهم برای شاه سوریاوارمان دوم در انگکور در کامبوج ساخته شد تا پرستشگاه حکومتی و پایتخت او قرار گیرد. این معبد که در ابتدا معبدی هندو بود و به ویشنو، خدای هندیان تقدیم شده بود پس از ورود آیین بودا به معبدی بودایی بدل شد. انگکور وات که تا به‌امروز به‌خوبی حفظ شده است هنوز هم تنها پرستشگاهی است که از زمان ساختش تا کنون به عنوان یک مرکز مذهبی استفاده می‌شود. معبد انگکور وات با مجموع مساحت ۱۶۲٫۶ هکتار (۱٫۶۲۶ کیلومتر مربع؛ ۴۰۲ جریب فرنگی) بزرگترین بنای مذهبی دنیا است.
معبد انگکور وات در کامبوج | |
| موقعیت | آنگکور، سیم ریپ، کامبوج |
|---|---|
| مختصات | ۱۳°۲۴′۴۵″ شمالی ۱۰۳°۵۲′۰″ شرقی / ۱۳٫۴۱۲۵۰°شمالی ۱۰۳٫۸۶۶۶۷°شرقی |
| ارتفاع | ۶۵ متر (۲۱۳ فوت) |
| تاریخ | |
| سازنده | آغاز شده توسط سوریوارمن دوم تکمیل شده توسط جیوارمان هفتم |
| ساخته‌شده | قرن دوازدهم |
| فرهنگ‌ها | امپراتوری خمر |
| معماری | |
| سبک‌های معماری | خمر (سبک آنگکور وات) |
| نام رسمی | آنگکور |
| گونه | فرهنگی |
| معیار | i, ii, iii, iv |
| تاریخ ثبت | ۱۹۹۲ (شانزدهمین کمیته میراث جهانی یونسکو) |
| شماره ثبت | 668 |
| منطقه | فهرست‌های میراث جهانی یونسکو در آسیا |
این معبد بزرگترین بنای مذهبی در جهان است و معماری اصیل خمری را می‌توان در آن مشاهده نمود. انگکور وات که اصلی‌ترین جاذبهٔ گردشگری کامبوج است، نشان ملی آن کشور نیز به‌شمار می‌آید و طرح آن بر روی پرچم کامبوج نیز نقش بسته است.
«انگکور وات» ترکیبی امروزی به معنای «پرستشگاه شهر» است. «انگکور» شکل بومی کلمهٔ نوکور است که از واژهٔ سانسکریت ناگارا (नगर) به‌معنای پایتخت یا شهر گرفته شده و «وات» نیز واژهٔ خمری برای معبد است. پیشتر این معبد به Preah Pisnulok شناخته می‌شد که لقب پس از مرگ بنیان‌گذار خود شاه سوریاوارمان دوم بود.
نگارخانه
منابع
- ↑ "Largest religious structure". Guinness World Records. Retrieved 29 April 2016.