آندایزینگ اکسید آلومینیوم
آندایزینگ (آندش) اکسید آلومینیوم (انگلیسی: Anodic aluminium oxide) به مجموعه فرایندی که با شکل‌گیری یک لایه نازک اکسیدی بر روی قطعات آلومینیوم باعث افزایش توان و مقاومت در برابر خوردگی ایجاد نماید و نمای تزئینی و تغییر بعضی از خصوصیات فیزیکی آن‌ها می‌شود آنادایزینگ اطلاق می‌شود. مکانیزم‌های عمل بدین گونه است که جریان مستقیم الکتریسیته از مایع الکترولیت مناسبی می‌گذرد که در آن آلومینیوم آنده بوده و فلز مناسب دیگری کاتد می‌باشد. در این صورت بر سطح آلومینیوم لایه نازکی از اکسید ایجاد می‌شود که ضخامت آن به عوامل گوناگونی وابسته است.
آلومینیوم در شرایط عادی نیز اکسیدی می‌شود بطوری که در مجاورت هوا و به‌طور معمول لایه‌ای از اکسید به ضخامت ۱٪ میکرون و به صورت غیر متخلخل بر روی سطوح قطعات آلومینیومی شکل می‌گردد که وظیفه محافظت از سطح فلز را در محیط بر عهده دارد اما برتری و مزیت اکسید ایجاد شده در روش آنادایزینگ نسبت به شرایط طبیعی مقاومت بالاتر آن در مقابل خوردگی است.
مزایا
آلومینیوم را به دلیل زیر آنادایزینگ می‌نمایند:
- افزایش مقاومت در آلومینیوم برابر خوردگی: پوشش اکسیدی – آندی سیل شده آلومینیوم باعث محافظت فلز در برابر عوامل خورنده جوی و نمک‌ها می‌شود.
- افزایش قدرت چسبندگی رنگ‌ها در آلومینیوم: لایه اکسیدی – آندی باعث به وجود آمدن سطح فعال شیمیایی می‌شود زمینه و بستر مناسبی راجهت رنگ آمیزی ایجاد می‌کند.
پانویس
منابع
- ↑ Akira Miyata and Shoji Setoh (1932). "Researches on the anodic film of aluminium, II. Anodic behaviours of aluminium in aqueous solutions of oxalic acid". Science Papers of the Institute For. Physics and Chemistry Research, Tokyo. 19: 237.
- ↑ F. Keller, M.S. Hunter, D. L. Robinson, J. Electrochem. Soc. (1953). "Structural Features of Oxide Coatings on Aluminum". Journal of the Electrochemical Society. 100 (9): 411. doi:10.1149/1.2781142.
- ↑ J. P. O’Sullivan, G.C. Wood (1970). "The Morphology and Mechanism of Formation of Porous Anodic Films on Aluminium". Proc. Roy. Soc. Lond. A317 (1531): 511–543. Bibcode:1970RSPSA.317..511O. doi:10.1098/rspa.1970.0129.
- ↑ A. Smith (1974) "Process for producing an anodic aluminum oxide membrane". U.S. Patent ۳٬۸۵۰٬۷۶۲