حساب کاربری
​
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
لینک کوتاه

آنتروپی بکنشتاین–هاوکینگ

انتروپی بکنشتاین-هاوکینگ (به انگلیسی: Bekenstein-Hawking entropy) یا انتروپی سیاهچاله مقدار انتروپی است که بایستی برای یک سیاهچاله در نظر گرفت تا از دیدگاه ناظر خارجی دور، این سیستم از قوانین ترمودینامیک تبعیت کند.

این انتروپی که توسط یاکوب بکنشتاین در سال ۱۹۷۳ و استیون هاوکینگ در سال ۱۹۷۴ پیشنهاد شده‌است، به صورت زیر نشان داده می‌شود:

S = A k c 3 4 h G

که در آن A مساحت افق رویداد سیاهچاله‌ها، k ثابت بولتزمان، c سرعت نور، h ثابت پلانک و G ثابت گرانشی نیوتن است.

از آنجایی که این انتروپی دقیقاً مانند انتروپی آماری رفتار می‌کند، تلاش‌های فراوانی برای شمارش حالت‌های میکروکانونی سیاه‌چاله‌ها به کمک نظریه ریسمان انجام شده‌است. رابرت والد، انتروپی بکنشتاین-هاوکینگ را توسط تئوری‌های گرانشی عام بررسی کرده و پیشنهاد کرد که انتروپی دینامیک صحیح حل ساکن بکنشتاین-هاوکینگ با افق مرگ دوشاخه، انتروپی بار غیراتر است. تعمیم والد، انتروپی بکنشتاین-هاوکینگ را به صورت یک سری نامتناهی بیان می‌کند که در آن جملات با درجات بالاتر نیز لحاظ شده‌اند.

در صورتی که انتروپی بکنشتاین-هاوکینگ به صورت زیر بیان شود:

S = A 4 l p 2

که در آن l p

، طول پلانک است، می‌توان آن را تأییدی برای اصل هولوگرافی در نظر گرفت که می‌گوید: گرانش کوانتومی در فضا را می‌توان توسط درجهٔ آزادی موجود در مرزهای آن بیان کرد.

منابع

  1. ↑ Leonard Susskind, James Lindesay, The Holographic Universe, An Introduction to Black Holes, Information and the String Theory Revolution, World Scientific, 2005, p.51 ISBN 981-256-083-1
  2. ↑ Jacob D. Bekenstein, Black Holes and Entropy, Phys. Rev. D, Vol. 7 (1973), pp. 2333-2346 doi:10.1103/PhysRevD.7.2333
  3. ↑ Stephen W. Hawking, Black hole explosions?, Nature Vol. 248 (1974), pp. 30–31. doi:10.1038/248030a0
  4. ↑ Andrew Strominger, Cumrun Vafa, Microscopic origin of the Bekenstein-Hawking entropy, Physics Letters B, Vol. 379 (1996), pp 99-104. doi:10.1016/0370-2693(96)00345-0
  5. ↑ T. Jacobson, D. Marolf, C. Rovelli, Black hole entropy: Inside or out?, International Journal of Theoretical Physics, Vol. 44 (2005), pp. 1807–1837. doi:10.1007/s10773-005-8896-z
  6. ↑ Rafael D. Sorkin, Ten theses on black hole entropy, Studies In History and Philosophy of Science Part B: Studies In History and Philosophy of Modern Physics, Vol. 36 (2005), pp. 291-301. doi:10.1016/j.shpsb.2005.02.002
  7. ↑ Robert M. Wald, Black hole entropy is the Noether charge, Phys. Rev. D, Vol. 48 (1993), pp. 3427 -3431. doi:10.1103/PhysRevD.48.R3427
  8. ↑ Gerard 't Hooft, Dimensional reduction in quantum gravity, in. Salamfestschrift, A Collection of Talks from the Conference on Highlights of Particle and Condensed Matter Physics, A. Aly, J. Ellis, S. Randjbar-Daemi (Eds.), World Scientific, Singapore, 1993. آرخیو:gr-qc/9310026v2 ISBN 978-981-02-1421-0 doi:10.1142/9789814535717
  9. ↑ Leonard Susskind, The world as a hologram, Journal of Mathematical Physics, Vol. 36 (1995), pp.6377-6396 doi:10.1063/1.531249

منابعی برای مطالعه بیشتر

  • Jacob D. Bekenstein, The Limits of Information, Studies in History and Philosophy of Science Part B: Studies in History and Philosophy of Modern Physics, Volume 32, Issue 4, December 2001, Pages 511-524 doi:10.1016/S1355-2198(01)00020-X
آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.