آرامگاه عبدالرحمان گهواره گر

مقبره عبدالرحمان گهواره گر مربوط به سدهٔ ۹ و ۱۰ ه‍.ق است و در بخش گلمکان شهرستان گلبهار، ، روستای نوزاد واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۵ آذر ۱۳۷۵ با شمارهٔ ثبت ۱۸۱۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

نوع معماری و گنبد این بنا و قرار گرفتن بر بالای تپه آیی مشرف بر روستای نوزاد ، جلوه ایی منحصر به فرد به آن بخشیده است .

درختان ارس کهنسال مجاور این بنای باستانی نیز حکایتی غریب دارد ، افسانه ای میان چوپانان منطقه است که میگوید این هفت درخت ارس معروف به هفت دخترون ، در قدیم دخترانی خوش سیما و‌جوان بوده اند که هنگام برداشت آب از چشمه مورد هجوم حرامیان قرار گرفته و برای حفظ نجابت و پاکی خود رو بسوی مقبره فرار و حین فرار و نزدیک شدن حرامیان ، دست به دعا برده و از خدای خویش میخواهند که هرگز دست ایشان به آنها نرسیده و دامن عفت شأن لکه دار نشود ، فلذا هفت دخترون به ارس هایی زیبا مبدل گشته و برای ابد در آنجا آرام میگیرند ....

این درختان دارای عمر بیش از هزار سال بوده و نیازمند ثبت ملی و حمایت و حفظ و حراست میراث فرهنگی و منابع طبیعی شهرستان می‌باشد .