آتشکده کرمان

در کتاب زرتشت و زرتشتیان تاریخچه این آتش چنین آمده است: «پس از استقرار حکومت ایلخانان در ایران، برخي از زرتشتيان و موبدان گوشه و كنار ايران كه پس از حملات اولیه مغولان آواره شده بودند، به دهكده‌اي كوچك در كُنجِ شمال‌ِغربيِ يزد به نام «تُرك‌آباد» -كه يك آتشكده كهنِ آناهید، هنوز در آن‌جا سالم و از گزند حوادثِ روزگار مصون مانده بود- كوچيدند و «آتش بهرام» خود را نيز در روستاي مجاور كه «شريف‌آباد» نام داشت، در خانه‌اي محقّر و آجري قرار دادند . تُرك‌آباد و شريف‌آباد از اين زمان به مهمترين مركز تجمع زرتشتيان تبديل شد. اين آتش مقدس كه در زمان ساسانيان و به فرمان موبد ِموبدان "كرتير" افروخته شده بود و در پرستشگاهي در استخر قرار داشت در گذر تمام اين سال‌ها با كوشش زرتشتيان روشن مانده بود، از پیچ و خم روزگار گذشته و اينك در اين مكان گمنام قرار گرفت. اين آتش بهرام که از اوایل دوران ساسانی به طور مداوم فروزنده بود، از این زمان در این مکان امن باقی‌مانده و تا امروز، همچنان به عنوان «مقدس‌ترين آتش زرتشتيان» در «انجمن زرتشتيان یزد» و «آتشکده کرمان» برافروخته است.

• آثار ملی ایران
• فهرست آتشکده‌های ایران

زرتشت و زرتشتیان، بهمن انصاری، انتشارات آروان (1396)