مؤاخذه (مفردات‌نهج‌البلاغه)مؤاخذه از مفردات نهج البلاغه، به‌معنای عذاب و مجازات می‌باشد. امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) در دعایی با همین کلمه از خداوند طلب بخشش دارد. ۱ - مفهومشناسیمؤاخذه به معنای اخذ به‌عذاب و مجازات است. که ظاهرا مفاعله در این‌جا به‌معنی شدت باشد. بین الاثنین بودن همیشه لازم نیست، گرچه راغب در مفردات بین الاثنین بودن را نوعی توجیه می‌کند، امام علی (علیه‌السلام) در دعای استسقاء گوید: «اللهم خرجنا الیک ... الاّ تو آخذنا باعمالنا و لا تؤاخذنا بذنوبنا.» ۲ - پانویس
۳ - منبع• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مؤاخذه»، ص۲۹. |