زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

فضله





فضله، سرگین جانوران ، بویژه پرندگان می باشد.


۱ - معنای فضله



فضله، سرگین جانوران بویژه پرندگان را گویند.
[۱] فرهنگ بزرگ سخن


۲ - احکام مرتبط



احکام آن در باب طهارت آمده است.

۳ - احکام فقهی فضله حیوانات



فضله حیوان حلال گوشت ؛ اعم از پرنده و غیر پرنده پاک است. فضله حیوان حرام گوشت دارای خون جهنده ، حتی به قول مشهور ، پرنده حرام گوشت ، نجس است .
[۴] فقه الشیعة، ج۲، ص۲۸۷

به قول مشهور، فضله حیوان حرام گوشتی که خون جهنده ندارد پاک است. .

۴ - پانویس


 
۱. فرهنگ بزرگ سخن
۲. ذکری الشیعة، ج۱، ص۱۱۷؛    
۳. جواهر الکلام، ج۵، ص۲۸۸    
۴. فقه الشیعة، ج۲، ص۲۸۷
۵. جواهر الکلام، ج۵، ص۲۸۵.    
۶. موسوعة الخوئی، ج۲، ص۳۸۷    


۵ - منبع



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۶۹۶، برگرفته از مقاله «فضله».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.