عذارموهای روییده بر استخوان بر آمده نزدیک گوش می‌باشد ۱ - معنای عذار به معنای نخستعذار به معنای نخست عبارت است از موهایی که کنار صورت بر استخوان برآمده نزدیک گوش می‌رویند. بالای آن به گیجگاه (صدغ) و پایین آن به عارضان (عارضان) متصل می‌شود. از آن در باب طهارت سخن گفته‌اند. ۲ - محدوده صورت در هنگام وضودر وضو شستن صورت واجب است. محدوده صورت از طول بین رستنگاه مو تا آخر چانه و از عرض بین انگشت شصت و میانی است. بدون شک، آن مقدار از عرض که خارج از گستره دو انگشت قرار می‌گیرد از قلمرو صورت بیرون است و شستن آن واجب نیست. ۳ - حکم عذار در هنگام وضودر عذار اختلاف شده که آیا داخل در محدوده صورت است تا شستن آن واجب باشد یا داخل نیست؟ بسیاری آن را داخل ندانسته‌اند؛ بلکه این قول به مشهور نسبت داده شده است؛ لیکن برخی آن را داخل دانسته‌اند. [۱۰]
حاشیه شرائع الاسلام، ج۱، ص۳۱.
برخی نیز بین دو دیدگاه جمع کرده و گفته‌اند: در حقیقت اختلافی وجود ندارد؛ زیرا مراد قائلان به دخول عذار در قلمرو صورت، بعض عذار است که میان دو انگشت قرار می‌گیرد و مراد قائلان به خروج آن، بعض دیگر عذار است که بین انگشتان قرار نمی‌گیرد. ۴ - واژه عذار به معنای دومواژه عذار به معنای دوم در حدیثی از رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله به کار رفته است. مفاد این حدیث، حصر سنّت ولیمه (ولیمه) در پنج چیز از جمله عذار است که به ختنه تفسیر شده است ۵ - فهرست منابع۱) الحدائق الناضره؛ ۲) الدروس الشرعیه؛ ۳) تذکرة الفقهاء؛ ۴) کشف الالتباس؛ ۵) مدارک الاحکام؛ ۶) التنقیح الرائع؛ ۷) حاشیه شرائع الاسلام؛ ۸) مسالک الافهام؛ ۹) جواهر الکلام؛ ۱۰) وسائل الشیعه؛ ۶ - پانویس۷ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۳۵۵. |