زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

دعوی





دعوی، از اصطلاحات علم منطق بوده و به قضیه‌ مورد اختلاف و محل اثبات و ابطال در جدل می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ - توضیح اجمالی
       ۱.۱ - قضیه در صنعت جدل
              ۱.۱.۱ - مسئله جدلی
              ۱.۱.۲ - مقدمه جدلی
              ۱.۱.۳ - دعوی و وضع
۲ - پانویس
۳ - منبع

۱ - توضیح اجمالی



قضیه مورد کاربرد در صناعت جدل، به اعتبارات مختلف، عناوين متفاوتي همچون: دعوي، وضع، مسئله و مقدمه پيدا مي‌کند.

۱.۱ - قضیه در صنعت جدل


قضیه مورد کاربرد در صناعت جدل، به اعتبارات مختلف، عناوين مختلفی پيدا مي‌کند.

۱.۱.۱ - مسئله جدلی


توضيح اينکه هر قضيه‌اي که «سائل» از عين آن به تنهايي، يا همراه مقابل آن، به ضميمه حرف استفهام، سؤال کند، آن قضيه را به اعتبار اينکه از آن سؤال شده، «مسئله جدلی» گويند.

۱.۱.۲ - مقدمه جدلی


و وقتي سائل، بعد از تسليم «مجيب»، همان قضيه را جزء مقدمات قیاس قرار دهد، به اين اعتبار آن را «مقدمه جدلی» نامند.

۱.۱.۳ - دعوی و وضع


قضيه به اعتبار اينکه اثبات يا ابطال آن مورد نظر است «دعوي» گفته مي‌شود و وقتي نتيجه قياس واقع شود «وضع» ناميده مي‌شود، چنان‌که در صناعت برهان به آن «مطلوب» مي‌گويند.
«وضع» در اين کاربرد، قريب به معناي «دعوي» است. البته «وضع» در کاربردي ديگر به مفاد قضيه‌اي گفته مي‌شود که محض ادعا است و نه به برهان قابل اثبات است و نه به قياس جدلي، چنان‌که کسي بگويد: «همه موجودات يکي است» يا: «ميان اهل عالم در آرا، مناقضت و اختلافي نيست».
[۲] ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الشفا-المنطق، ج۳، جزء۲، ص۵۴.
[۳] ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الشفا-المنطق، ج۳، جزء۲، ص۷۷-۷۸.
[۵] مجتهدخراسانی(شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۳۶۴.


۲ - پانویس


 
۱. طوسی، نصیرالدین، اساس الاقتباس، ص۴۵۱-۴۵۲.    
۲. ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الشفا-المنطق، ج۳، جزء۲، ص۵۴.
۳. ابن‌سینا، حسین بن عبدالله، الشفا-المنطق، ج۳، جزء۲، ص۷۷-۷۸.
۴. مظفر، محمد رضا، المنطق، ص ۳۸۲.    
۵. مجتهدخراسانی(شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۳۶۴.


۳ - منبع



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «دعوی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱۰/۲۶.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.