جحد (مفردات‌نهج‌البلاغه)جَحد (به فتح جیم) و مجاحده یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای انکار و انکار با علم که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص اثبات وجود خدای تعالی و ... از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیجَحد (به فتح جیم) به معنای انکار و انکار با علم، آمده است. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در خطبه ۱۸۵، پس از اشاره به آفرینش زمین فرموده است: «فالویل لمن انکر المقّدر و جحد المدّبر.» امام (علیه‌السلام) در خطبه قاصعه نیز می‌فرماید: «و جاحدوا الله علی ما صنع بهم مکابرة لقضائه...» آن حضرت (علیه‌السلام) در حکمت ۲۵۲، نیز فرموده‌اند: «فرض الله ... ترک اللواط تکثیرا للنّسل و الشهادات استظهارا علی المجاحدات؛ خدا ترک لواط را فرض کرد برای تکثیر نسل و شهادت در راه خدا را برای غلبه بر انکارهای خدا.» واژه «المجاحدات» جمع مجاحده، به معنی جحود است. واژه «جاحد» به معنای منکر. واژه «جحود» صیغه مبالغه است. واژه «مجحود» به معنای انکار شده، است. ۳ - تعداد کاربرداین واژه ۱۳ بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جحد»، ص۲۰۲. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|