زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

تلاحق





به دنبال هم آمدن را تَلاحُق گویند و این عنوان به مناسبت در باب حج به‌کار رفته است.


۱ - رمی جمرات



رمی نمودن جمره عقبه با حصی (ریگ) اولین واجب از اعمال منی در روز عید قربان است. همچنین « رمی جمرات سه‌گانه یعنی جمره اولی و وسطی و عقبه، در روز شب‌هایی که باید بیتوته کند واجب است، حتی روز سیزدهم برای کسی که بیتوته شب سیزدهم بر او واجب است.»

۱.۱ - شرایط و واجبات رمی


رمی جمرات عبادت است از این روی باید «مانند بقیه عبادات با نیّت خالص برای خدای متعال» انجام شود. و کم‌وکیف و شرایط آن را ادله معتبر فقهی معین می‌کند.
بر همین اساس علاوه بر اخلاص و قصد قربت که واجب اول است، «چند چیز دیگر نیز در رمی جمرات واجب است.
دوم: افکندن آن‌ها است به‌طوری که رمی (انداختن) نامیده شود، بنابراین اگر با دست آن‌ها را روی جمره قرار دهد کفایت نمی‌کند.
سوم: اینکه‌انداختن با دست باشد، پس اگر با پا بیندازد کافی نیست، و احتیاط (مستحب) آن است که با وسیله‌ای پرتاب نشود مانند «فلاخن» اگرچه بعید نیست که جایز باشد.
چهارم: رسیدن سنگ‌ها به جمره، پس سنگ‌هایی که به جمرات نرسد حساب نمی‌شود.
پنجم: رسیدن آن به جمره به‌واسطه پرتاب او باشد، بنابراین اگر‌انداختن ناقص باشد (که به جمره نمی‌رسد) و حرکت دیگری از حیوان یا انسان آن را کامل کند (و موجب رسیدن آن سنگ به جمره شود) کفایت نمی‌کند، ولی اگر رمی کند و به سنگی یا مانند آن بخورد (کمانه کند) و از آنجا بلند شود و به جمره بخورد صحیح است.
ششم: آنکه شماره‌اش هفت (سنگ) باشد».
هفتم: آنکه سنگ‌ها دنبال یکدیگر باشند، پس اگر یک‌دفعه آن‌ها را بزند یک سنگ حساب می‌شود، ولو اینکه پی‌درپی به جمره بخورند، چنان که اگر آن‌ها را پی‌درپی بزند اگرچه یک‌دفعه برسند صحیح است.»

۲ - تَلاحُق از شرایط رمی جمره



از شرایط رمی جمره تلاحق در رمی یعنی پرتاب سنگ‌ریزه‌ها یکی پس از دیگری است؛ بنابراین پرتاب چند سنگ‌ریزه با هم یک رمی به‌شمار می‌رود؛ اگرچه هنگام برخورد به جمره، هم‌زمان اصابت نکنند.

۳ - پانویس


 
۱. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۶۹، کتاب الحج، القول فی واجبات منی.    
۲. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۸۲، کتاب الحج، القول فی رمی الجمار الثلاث، مسالة ۱.    
۳. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۷۰، کتاب الحج، القول فی واجبات منی، مسالة ۲.    
۴. موسوعة الامام الخمینی، ج۲۲، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۴۷۰، کتاب الحج، القول فی واجبات منی، مسالة ۲.    
۵. شهید ثانی، زین الدین، الروضة البهیة، ج۲، ص۲۸۴.    
۶. نراقی، ملا احمد، مستند الشیعة، ج۱۲، ص۲۸۶.    
۷. جواهری نجفی، محمد حسن، جواهر الکلام، ج۱۹، ص۱۰۶.    


۴ - منبع



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۲، ص۶۱۱.    
ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر)    ، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.