بیغ (مفردات‌نهج‌البلاغه)بَیْغ (به فتح باء) از مفردات نهج البلاغه، هم به معنای هیجان می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص زندگی ساده خویش، از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیبَیْغ (به فتح باء) به معنای هیجان آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «باغ الدم بیغا و تبیّغ: ثار و هاج.» ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) هنگامی که عاصم بن زیاد به حضرت عرض کرد شما مرا بر لباس و طعام ساده ملامت می‌کنید، در حالی که خودتان نیز مثل من هستید، فرمودند: «ویحک انّی لست کانت ان الله تعالی فرض علی ائمة العدل ان یقدّروا انفسهم بضعفة الناس کیلا یتبیّغ بالفقیره فقره؛ یعنی وای بر تو من مانند تو نیستم، خداوند بر امامان عادل واجب کرده که خود را با مردم ضعیف برابر کنند تا فقر فقیر او را به هیجان وا ندارد (و بگوید مرا چه غم سفره رهبر نیز مانند سفره من است).» ۳ - تعداد کاربرداین واژه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بیغ»، ص۱۶۶-۱۶۵. |