تغیر مسیر یافته از - بلاغ
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

بلوغ (مفردات‌نهج‌البلاغه)






بُلُوغ (به ضم باء و لام) یا بلاغ یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای رسیدن به آخر مقصد می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) خطاب به معاویه از این واژه استفاده نموده است.


۱ - مفهوم‌شناسی



بُلُوغ (به ضم باء و لام) یا بلاغ به معنای رسیدن به آخر مقصد آمده است؛ اعّم از آن‌که مکان باشد یا زمان یا امری معیّن، گاهی نزدیک شدن به مقصد مراد باشد هرچند به آخر آن نرسد. چنان‌که در مفردات راغب آمده است.

۲ - کاربردها



امام (صلوات‌الله‌علیه) در نامه‌ای خطاب به معاویه می‌نویسد: «فانک مترف قد اخذ الشیطان منک ماخذه و بلغ فیک امله و جری منک مجری الرّوح و الدّم.»

۳ - پانویس


 
۱. راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۴۴.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۷۰، نامه۱۰.    


۴ - منبع


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بلوغ»، ص۱۵۴.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.