تغیر مسیر یافته از - اقحوان
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

اقحوان (مفردات‌نهج‌البلاغه)





اقحوان از مفردات نهج البلاغه، به معنای گیاهی خوش‌بو به‌نام بابونه است و امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) در توصیف طاووس از این کلمه استفاده نموده است.


۱ - مفهوم‌شناسی



کلمه‌ی اقحوان به معنای بابونه است.

۲ - کاربردها



امام (صلوات‌اللّه‌علیه) در وصف طاووس فرموده‌اند: «و مع فتق سمعه خطّ کمستدقّ القلم فی لون الاقحوان ابیض یقق؛ یعنی: و در شکاف گوشش خطّی است به باریکی سر قلم و به رنگ گل بابونه بسیار سفید.» در شرح عبده گوید: اقحوان: بانونج سفید. و در المنجد آمده: «الاقحوان نبات براق زهره مفلّجة صغیرة یشبهون بها الاسنان» و در فرهنگ عمید آمده: بابونه گیاهی است خوشبو ... دارای گل‌های سفید، به عربی اقحوان گویند. این کلمه فقط یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.
«یقق» بسیار سفید به قرینۀ «ابیض یقق». منظور از اقحوان، گل سفید آن است؛ نه ساقه‌های سبزش.

۳ - پانویس


 
۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۳۸، خطبه۱۶۶.    
۲. عبده، محمد، ج۲، ص۹۱، تحقیق:محمّد محیی الدین عبد الحمید، مطبعة الإستقامة، بی‌جا، بی‌تا.    
۳. جوهری، أبونصر، منتخب من صحاح الجوهری، ج۱، ص۵۹۰۴، نسخة إلکترونیة، بی‌تا.    


۴ - منبع


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اقحوان»، ص۵۵.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.