افن (مفردات‌نهج‌البلاغه)افن (به فتح الف و سکون فاء) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای ضعف و نقص آمده است. در بیان حضرت علی (علیه‌السلام) یک‌بار خطاب به امام مجتبی (علیه‌السلام) صادر شده است. ۱ - مفهومشناسیکلمهی افن، به معنای ضعف و نقص می‌باشد. «افن الرجل: ضعف رایه.» ۲ - کاربردهااین لفظ، فقط یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است. آن حضرت (علیه‌السلام) خطاب به فرزندش امام مجتبی (صلوات‌اللّه‌علیه) می‌فرماید: «ایاک و مشاورة النّساء فان رایهنّ الی افن و عزمهن الی وهن؛ از مشورت با زنان به پرهیز که رایشان به طرف ضعف و عزمشان به سستی است.» نظر به اکثریت است لکن استثناءهایی نیز دارد. ۳ - پانویس
۴ - منبع• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «افن»، ص۵۵. |