زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ادماج





به تضمین و ادخال معنایی در معنای دیگر؛ از اسلوب‌های علم بدیع گفته می‌شود.


۱ - توضیح



«ادماج» در لغت به معنای پیچیدن و داخل کردن چیزی در چیز دیگر، و در اصطلاح به این معنا است که متکلم غرضی را در غرض دیگر یا معنایی را در معنای دیگر تضمین و داخل کند؛ به صورتی که معنا و غرض اول از ظاهر کلام ، فهمیده شود، و هیچ گونه صراحت و اشعاری به معنا و غرض دوم نداشته باشد؛ مانند:(له الحمد فی الاولی والآخرة)؛ "در این -سرای- نخستین و در آخرت ستایش از آن اوست".
در این آیه شریفه، غرض اول، اختصاص و حصر حمد برای خداوند است؛ ولی در عین حال، به بعث و روز جزا و قیامت نیز اشاره دارد و در آن ادماج شده است.
[۳] بستانی، بطرس، محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة، ص۲۹.


۲ - پانویس


 
۱. سوره قصص/۲۸، آیه۷۰.    
۲. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۲۳۵-۲۳۶.    
۳. بستانی، بطرس، محیط المحیط قاموس مطول للغة العربیة، ص۲۹.


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ادماج».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.