اداوه (مفردات‌نهج‌البلاغه)اداوه یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای ظرفی کوچکی از چرم (مَشک) می‌باشد که یک‌بار در بیان حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیف دنیا آمده است. ۱ - مفهومشناسیاداوه به معنای ظرف کوچکی است که از چرم (مشک کوچک) درست شده است. ۲ - کاربردهااین لفظ فقط یک بار در کلام امام علی (علیه‌السّلام) به کار رفته، آن‌جا که در وصف دنیا فرموده: «و قد امرّ فیها ما کان حلوا و کدر منها ما کان صفوا فلم یبق منها الاّ سملة کسملة الاداوة؛ آنچه در دنیا شیرین بود تلخ گشته و آنچه صاف بود تیره شده؛ نمانده از آن مگر باندازۀ آب کمی مانند: آب اندک مشکی کوچک.» ۳ - پانویس
۴ - منبع• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ادواه»، ص۳۵. رده‌های این صفحه : اصطلاحات ادبی | دنیا گرایی | مباحث اخلاقی | مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|