اثل (مفردات‌نهج‌البلاغه)اثل بر وزن (عقل) از مفردات نهج البلاغه به معنای درخت گز و اصیل می‌باشد. ۱ - مفهومشناسیاثل (بر وزن عقل) به معنای درخت گز، بکار رفته و در قرآن مجید آمده است: «ذَوٰاتَیْ اُکُلٍ خَمْطٍ وَ اَثْلٍ» و نیز به معنی اصیل آید. گویند: «مجد مؤثّل ای اصیل، بیت مؤثل ای معمور.» ۲ - توصیف خداونداین کلمه فقط یک‌بار در «نهج البلاغه» یافته شده است. آن‌جا که حضرت امیر (علیه‌السلام) درباره خدا فرموده: «تعالی عما ینحله المحدّدون من صفات الاقدار و نهایات الاقطار و تاثّل المساکن و تمکّن الاماکن...؛ یعنی: برتر است خدا، از آنچه محدود کنندگان به او نسبت می‌دهند از صفات اندازه‌ها و نهایت‌های اطراف و آبادی مسکن‌ها و استقرار در مکان‌ها.» ابن ابی الحدید گوید: گویا اصل آن بناء کردن مسکن با درخت گز است. ۳ - پانویس
۴ - منبع• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اثل»، ص۲۵. |