یقین فعلییقین فعلی به معنای یقین موجودِ بالفعل قبل از عروض شک و از شرایط استصحاب می‌باشد. ۱ - تعریفیقین فعلی، از اقسام یقین سابق و مقابل یقین تقدیری بوده و عبارت است از یقینی که پیش از شک وجود داشته اعم از سبقت زمانی یا رتبی و دارای فعلیت می‌باشد؛ یعنی زمانی که شرایط حصول یقین فراهم گردیده، شخص متوجه وضعیت بوده و یقین برای او در عمل حاصل شده است. ۲ - یقین فعلی در استصحابمشهور اصولی‌ها معتقدند مقصود از یقین در بحث استصحاب ، یقین فعلی است نه تقدیری ، هر چند عده ای اعتقاد دارند یقین تقدیری نیز کفایت می‌نماید. یقین فعلی، چه یقین سابق باشد و چه لاحق، در مباحث دیگری غیر از استصحاب نیز کاربرد دارد. [۳]
صدر، محمد باقر، بحوث فی علم الاصول، ج ۲، ص ۲۱۹.
[۴]
طباطبایی حکیم، محمد تقی، الاصول العامة للفقه المقارن، ص ۴۵۴.
[۵]
کوثرانی، محمود، الاستصحاب فی الشریعة الاسلامیة، ص ۳۹.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «یقین فعلی». رده‌های این صفحه : یقین سابق
|