زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

گنج (قرآن)





گنج، زر و گوهرى باشد كه در زير زمين دفن كنند، دفينه؛ به عربى كنز است .


۱ - معنای قرآنی کنز



کنز به مالى گفته مى شود كه جمع و ذخيره شود و نيز به چيزى اطلاق مى شود كه مال به وسيله آن حفظ مى شود
[۱] لغت نامه ج ۱۱، ص ۱۷۰۱۷، «گنج»
[۲] ؛ ترتيب العين، ج ۳، ص ۵۹۸، «كنز».
و در اصل مالى بوده است كه براى مواقع نياز دفن مي كرده اند و بعدها توسعه پيدا كرده و به هر مالى كه انسان آن را حفظ كند و نگهدارى نمايد گفته مى شود و اگر مالى زكاتش پرداخت نشود گنج گويند، هر چند ظاهر و آشكار باشد

۲ - عناوین مرتبط



احکام گنج (قرآن)اخراج گنج (قرآن)ارزش گنج (قرآن)استفاده از گنج (قرآن)
درخواست گنج (قرآن)زوال گنج (قرآن)عذاب گنج اندوزان (قرآن)مصادیق گنج اندوزان (قرآن)
گنج اندوزی احبار (قرآن)گنج اندوزی امتهای پیشین (قرآن)گنج اندوزی اهل کتاب (قرآن)
گنج اندوزی راهبان (قرآن)گنج اندوزی فرعونیان (قرآن)گنج اندوزی قارون (قرآن)گنج اندوزی مانعان زکات (قرآن)
گنج اندوزی (قرآن)آثار گنج اندوزی (قرآن)گنج‌های بنی اسرائیل (قرآن)گنج یتیمان (قرآن)

۳ - پانویس


 
۱. لغت نامه ج ۱۱، ص ۱۷۰۱۷، «گنج»
۲. ؛ ترتيب العين، ج ۳، ص ۵۹۸، «كنز».
۳. مجمع البحرین،طریحی، فخرالدین، ج۴،ص ۷۵.    


۴ - منبع



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «گنج».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.