زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

وضع لغوی





وضع لفظ برای معنا توسط اهل لغت را وضع لغوی گویند. این بحث در اصول فقه کاربرد دارد.


۱ - تعریف



وضع لغوی، مقابل وضع شرعی و وضع عرفی بوده و عبارت است از وضعی که واضع آن اهل لغت می‌باشند که لفظی را برای معنایی وضع می‌کنند، مانند: وضع لفظ «اسد» برای حیوان درنده خاص یا وضع لفظ «انسان» برای حیوان ناطق.
[۲] فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج ۱، ص ۲۹۵.
[۳] فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج ۱، ص ۳۱۴.


۲ - پانویس


 
۱. علامه حلی، حسن بن یوسف، مبادی الوصول الی علم الاصول، ص ۷۱.    
۲. فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج ۱، ص ۲۹۵.
۳. فخر رازی، محمد بن عمر، المحصول فی علم اصول الفقه، ج ۱، ص ۳۱۴.
۴. اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، ص ۴۲.    


۳ - منبع


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوين توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامي، برگرفته از مقاله «وضع لغوی».


رده‌های این صفحه : مباحث الفاظ | وضع الفاظ




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.