زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

وضع خاص موضوع له عام





وضع خاص موضوع له عام به تصور معنای جزئی و وضع لفظ برای معنای کلّی آن اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.


۱ - تعریف



وضعی به لحاظ معنا، وضع خاص و موضوع له عام است که واضع، هنگام وضع، یک معنای جزئی را تصور نموده، سپس لفظ را برای کلی آن جزئی وضع می‌کند؛ برای مثال، وجود خارجی زید، و سپس لفظ زید را تصور نموده و آن را برای انسان وضع می‌کند. مشهور اصولیون ، چنین وضعی را محال می‌دانند.
[۶] محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۱، ص۳۵-۳۴.


۲ - پانویس


 
۱. مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج۱، ص۳۶.    
۲. خویی، ابوالقاسم، محاضرات فی اصول الفقه، ج۱، ص۵۱.    
۳. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۲۱.    
۴. آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، کفایة الاصول، ص۱۰-۱۱.    
۵. مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۲۸۸.    
۶. محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۱، ص۳۵-۳۴.


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۹۰۱، برگرفته از مقاله «وضع خاص موضوع له عام».    

رده‌های این صفحه : وضع خاص




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.