نهی تبعینهی تبعی به معنای نهی مستفاد از دلالت غیر مطابقی خطاب شرعی می‌باشد و در علم اصول فقه کاربرد دارد. ۱ - تعریفنهی تبعی، مقابل نهی اصلی بوده و عبارت است از نهیی که از دلالت غیر مطابقی خطاب به دست می‌آید؛ یعنی خطابی مستقل بر نهی دلالت نمی کند بلکه نهی به دلالت التزامی فهمیده می‌شود، مثل نهیی که از راه توجه امر به ضد چیزی، به آن چیز متوجه می‌گردد، مانند:امر به زدودن نجاست از مسجد در وسعت وقت نماز ، که لازمه آن تعلق نهی تبعی به نماز خواندن است. پس مولا در نهی تبعی، «منهی عنه» را جداگانه اراده نکرده و خطابی مستقل را متوجه آن نمی کند بلکه نهی با دلالت التزامی از خطاب دیگر فهمیده می‌شود [۲]
تهذیب الاصول، سبزواری، عبدالاعلی، ج۱، ص۲۲۸.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۶۱، برگرفته از مقاله «نهی تبعی». رده‌های این صفحه : نواهی
|