«شرط منهی عنه» دو گونه است: ۱. شرط عبادی، مثل:نهی از وضو با آب غصبی، که وضو شرط عبادی برای نماز است، چون به قصد قربت نیاز دارد ۲. شرط غیر عبادی، مثل:ستر عورت با لباس غصبی در نماز، که ستر، شرط صحت نماز بوده و عبادت نیست در صورتی که نهی به شرط عبادی عبادت تعلق بگیرد در فساد آن شکی وجود ندارد، اما در صورتی که به شرط غیر عبادی تعلق گیرد در فساد آن اختلاف است.
