نعیم بن حمادابوعبدالله نعیم بن حمّاد خزاعی، یکی از محدثان مصر در دوره خلافت معتصم عباسی بود که به دلیل عقیده به خلق قرآن در شهر سامرا زندانی شد. او سرانجام به سال ۲۲۸ ق در زندان سامرا درگذشت. فهرست مندرجات۲ - پانویس ۳ - منبع ۱ - معرفی اجمالیابوعبدالله، نعیم بن حماد بن حارث خزاعی مروزی، در «مرو رود» دیده به جهان گشود و برای فرا گرفتن و شنیدن حدیث، مدتی در عراق و حجاز سکونت گزید و سپس مقیم مصر شد. وی نخستین کسی بود که المسند فی الحدیث را گرد آورد. او آگاه‌ترین مردم به مسائل مربوط به ارث بود. وی را همراه فقیه «بویطی» دست‌بسته از مصر به عراق فرستادند. این واقعه در زمان خلافت معتصم و به دلیل عقیده به «خلق قرآن» صورت گرفت. چون از آنان درباره مخلوق بودن قرآن پرسش شد، آن دو از پاسخ خودداری کردند. از آن رو، هر دو در شهر سامرا زندانی شدند و در همانجا دار فانی را وداع گفتند. [۱]
زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۸، ص۴۰.
[۲]
خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۵، ص۴۱۹.
[۳]
شمس‌الدین ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۲، ص۶.
۲ - پانویس
۳ - منبععبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۵۰۰. رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 228 (قمری) | شخصیت‌های قرن 3 (قمری) | محدثان اهل‌سنت قرن 3 (قمری) | محدثان مصر قرن 3 (قمری)
|