نعمت نهر (قرآن)نَهرْ، به سكون هاء، جمع آن «انهار» به معناى محلّ جريان آب روان است، مجازاً به آب جاری نيز نهر گفته مى‌شود. در این مقاله آبات مرتبط با نعمت بودن نهر معرفی می‌شوند. ۱ - از نعمتهای الهینهرها از نعمتهای الهی: ۱. وَ هُوَ الَّذِي مَدَّ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ فِيها رَواسِيَ وَ أَنْهاراً وَ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ جَعَلَ فِيها زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهارَ إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ . خداوند در اين آيه و آيه بعد به ذكر نعمتهايش مى‌پردازد. ۲. اللَّهُ الَّذِي ... وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهارَ وَ آتاكُمْ مِنْ كُلِّ ما سَأَلْتُمُوهُ وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوها .... ۳. وَ أَلْقى فِي الْأَرْضِ رَواسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ وَ أَنْهاراً .... وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ .... ۴. أَمَّنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَراراً وَ جَعَلَ خِلالَها أَنْهاراً وَ جَعَلَ لَها رَواسِيَ وَ جَعَلَ بَيْنَ الْبَحْرَيْنِ حاجِزاً أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لا يَعْلَمُونَ. خداوند در اين آيه و آيات قبل و بعدش به بيان نعمتهايش مى‌پردازد. ۵. يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً. ذكر امدادهاى پى در پى الهى چون باران و اعطاى مال، فرزند، باغ و نهر بيانگر نعمتهاى الهى است، و گرنه در آیه، كلمه نعمت نيامده است. ۲ - مسخر بودن نهرهامسخّر بودن نهرها براى انسان، نمودى از نعمتهاى الهى و مقتضى شکرگزاری در برابر خداوند: اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَراتِ رِزْقاً لَكُمْ وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْفُلْكَ لِتَجْرِيَ فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَ سَخَّرَ لَكُمُ الْأَنْهارَ ... وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوها إِنَّ الْإِنْسانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ. ۳ - پانویس۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۵۸۱، برگرفته از مقاله «نعمت نهر». |