زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

نص اهل لغت





نص اهل لغت به تصریح اهل لغت به معنای حقیقی یک لفظ اطلاق می‌شود و در علم اصول فقه کاربرد دارد.


۱ - تعریف



یکی از راه‌های شناخت حقیقت از مجاز، نص اهل لغت می‌باشد و آن عبارت است از تصریح و تنصیص اهل لغت به این که فلان لفظ برای فلان معنا وضع شده است، مانند این که شخصی به زبان عربی آشنا نیست و نمی‌داند آیا کلمه «اسد» در معنای حیوان درنده به طور حقیقی استعمال می‌شود و یا مجازی، اما پس از مراجعه به اهل‌لغت و تصریح آن‌ها به این که حیوان درنده معنای حقیقی برای لفظ اسد است، به معنای حقیقی پی می‌برد.
در کتاب قوانین الاصول آمده است:
«قانون: اعلم ان الجاهل بکل اصطلاح و لغة اذا اراد معرفة حقائق الفاظه و مجازاته فله طرق:
الاول: تنصیصهم بان اللفظ الفلانی موضوع للمعنی الفلانی و ان استعماله فی الفلانی خلاف موضوعه».
[۳] اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۲، ص۷۱.


۲ - پانویس


 
۱. قوانین الاصول، میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمد حسن، ج۱، ص۱۳.    
۲. اصول الفقه، مظفر، محمد رضا، ج۱، ص۳۱.    
۳. اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج۲، ص۷۱.


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۴۱، برگرفته از مقاله «نص اهل لغت».    

رده‌های این صفحه : علائم حقیقت | علائم مجاز




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.