منقول شرعیمنقول شرعی، لفظ نقل شده به معنای دیگر توسط شرع می باشد. ۱ - تعریفاگر لفظی در شرع به قصد وضع ، از معنای اولی خود نقل داده شود و در معنای دوم استعمال گردد، آن را منقول شرعی یا حقیقت شرعی می‌گویند، ۱.۱ - مثالمانند: لفظ « صلاة » که معنای اولی آن « دعا » است، اما در شرع، از معنای اولی نقل و در امری مرکب از افعال و اذکار مخصوص تکبیرة الاحرام ، قرائت ، رکوع ، قیام سجود و... استعمال شده است. [۱]
اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج۱، ص۲۹۴.
[۲]
المحصول فی علم اصول الفقه، فخر رازی، محمد بن عمر، ج۱، ص۲۲۹.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۶۹، برگرفته از مقاله «منقول شرعی». رده‌های این صفحه : لفظ منقول
|