معنای مقصودمعنای مقصود، معنای متعلق اراده استعمالی یا جدّی متکلم است. ۱ - تعریفمعنای مقصود، معنایی است که متکلم، لفظ را به قصد خطور آن در ذهن مخاطب، استعمال می‌کند. ۱.۱ - توضیحاستعمال، یعنی به کارگیری لفظ به قصد فهماندن معنا به مخاطب، و فرق استعمال با اطلاق این است که در اطلاق، قصد افهام وجود ندارد، اما در استعمال قصد افهام وجود دارد، پس، معنایی که از لفظ در هنگام استعمال شنیده می‌شود معنای مقصود نام دارد. بنابراین، بر لفظی که انسان غیر ملتفت به زبان می‌آورد، اصطلاح «اطلاق» صدق می‌کند، اما واژه «استعمال» صدق نمی‌کند، و معنای مقصود در استعمال شامل معنای جدی و غیر جدی می‌شود. ۲ - عناوین مرتبطمعنای غیر مقصود؛ دلالت تصوری؛ دلالت تصدیقی. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۵۹، برگرفته از مقاله «معنای مقصود». رده‌های این صفحه : معانی الفاظ
|