محمدحسن بن احمد نجفی جواهریجواهری، آل، خاندان علمی شیعی در قرن سیزدهم تا پانزدهم در عراق است. یکی از شخصیت‌های این خاندان محمدحسن، فرزند احمد بن عبدالحسین نجفی جواهری است. ۱ - معرفی اجمالیمحمدحسن، فرزند شیخ‌احمد، در ۱۲۹۳ در نجف به دنیا آمد. نزد آخوند خراسانی و سیدمحمدکاظم طباطبایی یزدی درس خواند. وی از شاگردان خاص حاج آقارضا همدانی بود و از برخی استادانش نیز اجازه اجتهاد داشت. هوش و فطانت او را ستوده‌اند. او شعر نیز می‌سرود و در ۱۳۳۵ درگذشت. [۱]
جعفر بن باقر آل‌محبوبه، ماضی النجف و حاضرها، ج۲، ص۱۲۶ـ ۱۲۸، بیروت ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
[۲]
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعه: نقباءالبشر فی القرن الرابع عشر، قسم۱، ص۳۸۰، مشهد ۱۴۰۴.
[۳]
عبدالحسین جواهری، النجم الزاهر فی اعلام آل‌الجواهر، ج۱، ص۳۲ـ ۳۳، (جزوه تکثیر شده).
منظومه‌ای در علم کلام، به نام جواهرالکلام و نیز منظومه‌ای در اصول فقه از آثار اوست. [۴]
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۱، ص۴۹۳، چاپ علی‌نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
[۵]
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۵، ص۲۷۵، چاپ علی‌نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۲ - پانویس
۳ - منبعدانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة‌المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «جواهری»، شماره۵۱۷۳. |