زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

محمدجواد بن عبدالحمید نجفی پوده‌ای سمیرمی اصفهانی





محمدجواد بن عبدالحمید نجفی پوده‌ای سمیرمی اصفهانی، واعظ، عالم صالح معروف به «سیف الواعظین»، شاعر ادیب از دانشمندان اواخر دوره قاجاریه می‌باشد.


۱ - معرفی اجمالی



شیخ محمّدجواد بن شیخ عبدالحمید بن شیخ محمّدجواد بن شیخ محمّدصالح نجفی پوده‌ای سمیرمی اصفهانی، واعظ، عالم صالح معروف به «سیف الواعظین»، شاعر ادیب [از دانشمندان اواخر دوره قاجاریه].

۲ - تألیفات



کتاب‌های: ۱. انوار السواطع و البروق اللوامع ۲. دیوان اشعار ۳. مثنوی قیمه پلو، مثنوی عرفانی شبیه نان و حلوای شیخ بهائی [سروده] در آنجا خود را شیخ محمّدجعفر قمی می‌خواند. کتاب مشتمل بر ۲۲۰۰ بیت بوده و به شماره ۴۶۲۴ در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.
این مثنوی با این بیت آغاز می‌شود:
ساقی‌ ای آرام جان ناتوان ••••• مِی بِدِه وان می‌ به رنگ ارغوان
[۲] مرکز اسناد دانشگاه تهران، فهرست مرکزی دانشگاه، ج۱۴، ص۳۵۵۸.


۳ - پانویس


 
۱. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۷، ص۲۲۶.    
۲. مرکز اسناد دانشگاه تهران، فهرست مرکزی دانشگاه، ج۱۴، ص۳۵۵۸.


۴ - منبع



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۳۹۱.    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.