زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

مجاز لغوی






مجاز لغوی، استعمال لفظ در معنای غیر حقیقی، به قرینه لغوی می‌باشد.


۱ - تعریف



مجاز لغوی، عبارت است از استعمال لفظ در غیر معنای موضوع له، به جهت قرینه لغوی؛ به بیان دیگر، هر گاه لفظی در معنایی به کار رود که در عرف اهل لغت، به عنوان معنای مجازی شناخته می‌شود، به آن مجاز لغوی می‌گویند، مانند:استعمال لفظ «اسد» در رجل شجاع .
[۱] زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۲۹۳.
[۲] محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص۳۴.


۲ - پانویس


 
۱. زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۲۹۳.
۲. محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص۳۴.
۳. حلی، جعفر بن حسن، معارج الاصول، ص۵۰.    


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۹۵، برگرفته از مقاله «مجاز لغوی».    

رده‌های این صفحه : مجاز




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.