لحاظ خاصتصوّر معنای جزئی معیّن توسط واضع هنگام وضع است. ۱ - توضیحلحاظ خاص، مقابل لحاظ عام بوده و عبارت است از تصور معنای جزئی توسط واضع در هنگام وضع و التفات نفس وی به آن، برای برقرار نمودن رابطه وضعی بین لفظ و آن معنا ؛ برای مثال، در وضع اعلام شخصی مانند «زید»، واضع، لفظ زید را تصور کرده و معنای انسان خاص را نیز به ذهن می‌آورد، آن گاه لفظ را برای آن معنا وضع می‌کند، که در این جا لحاظ معنای انسان خاص، لحاظ خاص می‌باشد. [۳]
مباحث اصولی، فاضل لنکرانی، محمد، ص۲۳۹.
[۴]
کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۴۶.
[۵]
کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۵۲.
[۶]
فرهنگ اصطلاحات اصولی، مختاری مازندرانی، محمد حسین، ص۲۶۸.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۶۹، برگرفته از مقاله «لحاظ خاص»۶۶۹ رده‌های این صفحه : لحاظ
|