قرینه متصلقرینه متصل شیء متصل به کلام ، و دلالت کننده بر مراد جدّی متکلّم می باشد. ۱ - تعریفقرینه متصل، مقابل قرینه منفصل می‌باشد، و عبارت است از قرینه‌ای که به کلام متصل بوده و از ملحقات آن ( ذوالقرینه ) محسوب می‌گردد و کلام مستقلی به حساب نمی‌آید؛ به بیان دیگر، قرینه‌ای که به کلام چسبیده و آن را یا از معنای ظاهری اش ( مراد استعمالی ) به مراد جدی متکلم منصرف می‌کند، و یا باعث تعیین یکی از معانی مشترک لفظی می‌گردد، قرینه متصل نام دارد، ۱.۱ - مثالمثل: «رایت اسدا فی الحمام» که «فی الحمام» از ملحقات کلام شمرده شده کلام جدیدی را تشکیل نداده است و باعث انصراف مراد جدی متکلم از معنای حقیقی به معنای مجازی گردیده است. ۲ - قرینه متصل و منفصلقرینه متصل مانع ظهور ذو القرینه در معنایی که مراد جدی متکلم نیست، می‌گردد با وجود قرینه متصل، ظهوری برای کلام در مراد استعمالی منعقد نمی‌گردد به خلاف قرینه منفصل که جلوی اصل ظهور کلام (ذوالقرینه) را نمی‌گیرد، بلکه مانع از حجیت ظهور آن می‌گردد و بر آن مقدم می‌شود، چون قرینه بر ذوالقرینه مقدم است. ۳ - ادراکات ضروری عقلادراکات ضروری عقل به منزله قرینه متصل برای کلام محسوب می‌شود. [۲]
شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۴۲۲.
[۶]
فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ولایی، عیسی، ص۲۹۳.
۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۳۳، برگرفته از مقاله «قرینه متصل». رده‌های این صفحه : قرینه
|