فصاحت متنبه ترجیح روایت دارای متن فصیح در وقت تعارض اخبار «فصاحت متن» گفته می شود. ۱ - کاربردفصاحت متن، از اقسام مرجحات متنی بوده و در جایی است که دو روایت با هم تعارض کنند و یکی از آن دو فصیح و دیگری غیر فصیح باشد؛ در این صورت، ترجیح با خبری است که متن آن فصیح می‌باشد، زیرا شباهت کلام فصیح به کلام معصوم علیه‌السّلام، بیشتر از شباهت کلام غیر فصیح است، و به همین دلیل، جانب صدور در فصیح تقویت می‌شود؛ ۱.۱ - شرطالبته به شرط این که کلام غیر فصیح ( رکیک ) منقول به معنا نباشد؛ یعنی اصل کلام از امام علیه‌السّلام صادر شده باشد، ولی راوی آن را نقل به معنا نموده و با کلمات غیر فصیح بیان کرده باشد. ۲ - نظر شیخ انصاریدرکتاب « فرائد الاصول » آمده است: «منها: الفصاحة، فیقدم الفصیح علی غیره لان الرکیک ابعد من کلام المعصوم علیه‌السّلام الا ان یکون منقولا بالمعنی». [۲]
شرح رسائل، محمدی، علی، ج۷، ص۲۷۶.
[۳]
اصول فقه، رشاد، محمد، ص۳۰۳.
۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۰۳، برگرفته از مقاله «فصاحت متن». رده‌های این صفحه : مرجح متنی
|