زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

علی بن میمون صائغ




ابوالحسن علی بن میمون صائغ کوفی، از اصحاب امام باقر، امام صادق و امام کاظم (علیهم‌السّلام) و از امام سجاد، امام صادق و امام کاظم (علیهم‌السّلام) روایت نقل کرده است. برخی رجالیان روایات وی را مورد اعتماد ندانسته و برخی دیگر بنا به دعای امام صادق (علیه‌السّلام) در حق وی، روایات ایشان را قابل قبول دانسته‌اند.


۱ - معرفی اجمالی


ابوالحسن علی بن میمون صائغ کوفی، ملقب به ابوالاکراد، از اصحاب امام باقر، امام صادق
[۱] برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۱۶.    
[۲] برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۲۵.    
و امام کاظم (علیهم‌السّلام) بود
[۳] حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۴۲.    
و از امام سجاد،
[۴] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۲۲۲.    
امام صادق و امام کاظم (علیهم‌السّلام) روایت کرده و محدثانی چون عبیس بن هشام
[۵] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۷۲.    
و حسن بن محمد بن سماعه (م ۲۶۳ق) از او روایت نمودند.
[۶] شیخ طوسی، الفهرست، ص۹۴.    
ابن داود بعضی از روایات نقل شده از ابوالحسن را قابل اعتماد ندانسته است،
[۷] حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۴۲.    
ولی بیشتر رجال‌نویسان بنا به دعای امام صادق (علیه‌السّلام) در حق وی،
[۸] کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ص۳۶۶.    
روایات ایشان را قابل قبول دانسته‌اند. ابوالحسن ظاهراً عمر طولانی داشت و زمان امام رضا (علیه‌السّلام) را نیز درک کرد،
[۹] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۲۲۴.    
ولی اینکه تا قرن سوم زنده بوده باشد، اطلاع نداریم. کتاب الحدیث اثر برجای مانده از اوست.
[۱۰] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۵۱.    
[۱۱] شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۱۲۹.    
[۱۲] شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۲۴۳.    
[۱۳] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۶۰۵.    
[۱۴] حلی، خلاصة الاقوال، ص۱۸۰.    
[۱۵] تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۷، ص۵۹۲.    
[۱۶] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۰، ص۴۱۵.    
[۱۷] عاملی، حسن بن زین‌الدین، التحریر الطاووسی، ص۳۵۰.    
[۱۸] قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۴، ص۲۳۱.    
[۱۹] حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۳، ص۳۰۶.    
[۲۰] مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۱۲۸.    


۲ - پانویس

 
۱. ↑ برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۱۶.    
۲. ↑ برقی، احمد بن محمد، رجال البرقی، ص۲۵.    
۳. ↑ حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۴۲.    
۴. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۲۲۲.    
۵. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۲۷۲.    
۶. ↑ شیخ طوسی، الفهرست، ص۹۴.    
۷. ↑ حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۴۲.    
۸. ↑ کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ص۳۶۶.    
۹. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۳، ص۲۲۴.    
۱۰. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۵۱.    
۱۱. ↑ شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۱۲۹.    
۱۲. ↑ شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۲۴۳.    
۱۳. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۶۰۵.    
۱۴. ↑ حلی، خلاصة الاقوال، ص۱۸۰.    
۱۵. ↑ تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۷، ص۵۹۲.    
۱۶. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۰، ص۴۱۵.    
۱۷. ↑ عاملی، حسن بن زین‌الدین، التحریر الطاووسی، ص۳۵۰.    
۱۸. ↑ قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۴، ص۲۳۱.    
۱۹. ↑ حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۳، ص۳۰۶.    
۲۰. ↑ مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۱۲۸.    


۳ - منبع


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۴۳، برگرفته از مقاله «علی صائغ».


رده‌های این صفحه : اصحاب امام باقر | اصحاب امام صادق | اصحاب امام کاظم | راویان از امام سجاد | راویان از امام صادق | راویان از امام کاظم | راویان شیعه قرن2(قمری) | شخصیت‌های قرن 2 (قمری) | مؤلفان شیعه قرن 2 (قمری)




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.