علی بن محمد اشعری قردانیابوالحسن علی بن محمد اشعری، از محدثان قرن سوم هجری قمری که به جهت عدم شهرت، برخی او را مجهول الحال و بعضی ضعیف شمردهاند. ۱ - معرفی اجمالیابوالحسن علی بن محمد بن علی بن سعد اشعری قمی قزدانی (قرّدانی)، از محدثانی است که از حمدان بن سلیمان نیشابوری و حسین بن نصر عطار حدیث آموخته است. شخصیت وی چندان شناخته شده و مشهور نبوده است، از اینرو برخی او را مجهول الحال [۳]
مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۳۰۷.
و بعضی ضعیف شمردهاند و نجاشی ذیل شرححال حمدان، او را قزوینی مینامد نه قزدانی. سال وفات و زمان زیستن ابوالحسن هم روشن نیست، ولی با توجه به روایت محمد بن حسن بن ولید (م ۳۴۳ق)، احمد بن ادریس (م۳۰۶ق) و ثقةالاسلام کلینی با یک واسطه از وی، اشعری را میتوان از رجال قرن سوم به حساب آورد.وی تالیف بزرگی به نام النوادر داشته است. گفتنی است نجاشی وی را ابن متویه لقب داده که ظاهراً مرتکب اشتباه شده و ابن متویه علویة بن متویة بن علی بن سعد قردانی، راوی محمد بن سالم سجستانی است. ۲ - پانویس۳ - منبع• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۲۹، برگرفته از مقاله «علی اشعری». ردههای این صفحه : اشعریان | راویان شیعه قرن ۳ (قمری) | راویان ضعیف | شخصیتهای قرن 3 (قمری) | مؤلفان شیعه قرن 3 (قمری)
|