زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

عطاء هذلی





ابوریان عطاء بن دینار هذلی۱۲۶ق)، از محدثان اهل‌سنت قرن اول هجری قمری در مصر که رجالیون او را محدث، مورد اعتماد، مفسر و مستقیم الحدیث دانسته‌اند.


۱ - معرفی اجمالی



ابوریان عطاء بن دینار هذلی مصری بصری، اهل و ساکن مصر و از موالی بنی خناعه که از بطن هذیل می‌باشند یا از خاندانی از قبیله هذیل بود. او از سعید بن جبیر، حکیم بن شریک هذلی، شفی الاصبحی، عباس بن جلید حجری، عمار بن سعد تجیبی و دیگران روایت کرده است. افرادی چون عمرو بن حارث، ابن لهیعه، سعید بن ابی ایوب، نافع بن یزید و حیوة بن شریح از وی روایت کرده‌اند. رجالیون او را محدث، مورد اعتماد، مفسر و مستقیم الحدیث دانسته‌اند. سرانجام در ابتدای سال ۱۲۶ق در مصر درگذشت. وی دارای کتاب التفسیر است.
[۱۵] سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۱، ص۷۶.
[۱۸] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱۰، ص۱۴۰۶۰.


۲ - پانویس


 
۱. مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۲۰، ص۶۷.    
۲. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۸، ص۱۷۸.    
۳. بخاری، محمد بن اسماعیل، التاریخ الکبیر، ج۶، ص۴۷۳.    
۴. ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۶، ص۳۳۲.    
۵. مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۲۰، ص۶۷.    
۶. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۳، ص۶۹.    
۷. بخاری، محمد بن اسماعیل، التاریخ الکبیر، ج۶، ص۴۷۳.    
۸. ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۶، ص۳۳۲.    
۹. بخاری، محمد بن اسماعیل، التاریخ الکبیر، ج۶، ص۴۷۳.    
۱۰. مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۲۰، ص۶۸.    
۱۱. نویهض، عادل، معجم المفسرین، ج۱، ص۳۴۶.    
۱۲. مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۲۰، ص۶۸.    
۱۳. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۳، ص۷۰.    
۱۴. خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهیب تهذیب الکمال، ص۲۶۶.    
۱۵. سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۱، ص۷۶.
۱۶. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۳۵.    
۱۷. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۶، ص۲۸۳.    
۱۸. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱۰، ص۱۴۰۶۰.


۳ - منبع



پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۱۷، برگرفته از مقاله «عطاء هذلی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.